“بزرگترین بیماری امروزه جذام یا سل نیست ، بلکه احساس ناخواسته بودن(بی خودی بودن) است.”
-مادر ترزا
من تعجب می کنم که چطور بسیاری از ما وقتی به شخصی می گوییم افسرده هستیم – آنها یا راه حل فوری برای ما دارند یا دیگر نمی خواهند چیزی در این مورد بشنوند. یا شاید هم ما از اینکه پیش کسی اظهار می کنیم افسرده ایم خیلی خجالت میکشیم. هر شرایطی که باشد ، من باور دارم که ما سرانجام میتوانیم بدون خجالت و احساس ناخواسته بودن(بیخودی بودن) و فاصله پیدا کردن از خانواده و دوستان موفق شویم.
احساس ناخواسته بودن
خوب ، یک راه حل برای شما و همینطور برای من وجود دارد- من یک گروه از دوستان را پیدا کرده ام – در واقع یک انجمن از دوستانی که گرد هم می آیند و داستانها و کشمکش خودبا افسردگی را به مشارکت می گذارند. با این کار ، آنها می شنوند که چطور امید و بهبودی وجود دارد. و اساسا، سورپرایز بزرگ و واقعی برنامه همین است که اعضای افسردگان گمنام می خواهند ما داستان خود را به مشارکت بگذاریم. هنگامی که ما داستان خود را مشارکت کردیم ، اینک میبینیم که برخی از داستان های ما مثل داستان دیگران است. آنها طرحی را با ما در میان می گذارند. طرحی که نویدبخش بهبودی برای زندگی ماست. این طرح ، دوازده قدم افسردگان گمنام نامیده می شود. این طرح، بر اساس برنامه بهبودی الکلی های گمنام بناشده است.
بزرگترین بیماری/احساس ناخواسته بودن
اساسا، همه ما احساس تنهایی و درماندگی کرده ایم. همه ما احساس کرده ایم هیچکس درد ، کشمکش و ناامیدی ما را درک نمی کند. البته اگر کسی قبلاً هرگز احساس افسردگی نکرده باشد ، درک نخواهد کرد. در واقع ، غم و اندوه ما بدون هیچ اعلان و اخطار است. ایمیل یا هشدار نمی دهد که چیزی وجود دارد که قصد دارد من را زنده زنده درون خود ببلعد. و مثل خودم ، فقط وقتی فهمیدم که در آن گودال عمیق تنهایی مکیده شده ام و هیچ چاره ای ندارم ، افسردگان گمنام را پیدا کردم. اظهار کردم که من به کمک احتیاج دارم.
در اولین جلسه ، دانستم که در خانه خودم هستم. من از همه اعضای انجمن استقبال و گرمی احساس کردم. با اینکه تازه وارد بودم خوشایند بودم. آنها حتی به من گفتند حداقل در شش جلسه شرکت کنم که ببینم این گروه برای من است یا نه. اکنون احساس کردم که مرا میخواهند- تا در راه جدیدی از امید و زندگی همراه با من باشند.
هیو ، برای انجمن
هنوز نظری ثبت نشده،نظر خود را ثبت کنید!